Cihad kelime olarak “El Cehd” veya “El Cühd” kökünden gelir. Düşmana karşı savunmada bütün gücü ile çalışmak demektir. Diğer bir manası da meşakkate tahammül ederek fazla derece çalışmaktır. İçtihad kelimesi de bu köktendir.
Cihad 3 bölüme ayrılır:
1-Nefse karşı cihad
2- Şeytana karşı cihad
3- Görünen düşmana karşı cihad
Şer’i istılah (terim) olarak cihad “Allah yolunda düşmanla savaşmaktır” Allah yolunda demek, Allah’ın sözünün en üstün olması için yapılan cihad demektir.
Allah yolunda cihad, imandan sonra amellerin ne üstünüdür. Bu bakımdan cihad, İslam’In temel kaidelerinden bir esastır. Cihad, İsalm’ı ve ehlini a’danın zararından, kötülüklerinden koruyan bir muhafız, manevi bir zırhtır.
1-NEFSE KARŞI CİHAD
Nefsi kötü meyillerinden arındırıp, bütün arzularında Cenab-ı Hakk’ın rızasına yönelmektir. Nefsi böyle kötü arzularından arıtınca, insan her işinde sadece Cenab-ı Hakk’ın rızasını, buyruğunu gözetir. Servet, şöhret veya makam, meşru olmayan hiçbir arzu, böyle bir kimsenin gönlünde yer alamaz. O insanın gayesi Cenab-ı Hakkın rızasıdır. O, Allah’ın sözünün üstün olması ve Allah’a karşı olanların sözünün de geçersiz olması için cihad eder. Kendi meyil ve isteklerini, Cenab-ı Hakk’ın hükümlerine, buyruklarına boyun eğdirir.
Bu nedenle nefis ile cihadı yapmayan bir Müslüman görünen düşmanlara karşı savaşmakta ya aciz düşer, ya da niyeti ile bu savaşı batıl kılar. Ortaya nefsani hesaplar girebileceği için şeytanın oyuncağı olabilir.
