Bir Musibete Ugrayinca Okunacak Dua 2

 

Arifan Dergisi Haziran 2011

 

7. Mucize: Ağaçlarla İlgili Mucizeler

 

Peygamberimizin (asm) mucizelerinden bazıları da ağaçlarla ilgilidir. Ağaçların, Efendimizin (asm) emriyle yerlerinden çıkıp yanına gelmeleri ve Efendimizin (asm) emrini dinlemeleri pek çok defalar vuku bulmuştur. Bu mucizeler de yine manevi mütevatir hükmündedirler.[1] Yani yalanda ittifak etmeyecek sahabe zincirleriyle bizlere aktarılmıştır. Bu mucizeleri bizlere nakleden sahabeler Hazreti Ali, Hazreti İbni Abbas, Hazreti İbni Mes’ud, Hazreti İbni Ömer, Hazreti Ya’le ibni Murre, Hazreti Câbir, Hazreti Enes ibni Mâlik, Hazreti Büreyde, Hazreti Üsâme bin Zeyd ve Hazreti Gaylan ibni Seleme (Radiyallahu anhum ecmain) gibi sahabenin önde gelenleridir. Bu sahabelerin her biri farklı bir mucizeyi sonraki asırlara nakletmişlerdir. Nakledilen bu mucizeleri, Tabiin’in yüzlerce hadis imamı alıp sahihlerini ayırt ederek bizlere nakletmişlerdir. Bu nedenle, bu rivayetler, üzerinde şüphe edilmeyecek tevatür şeklinde değerlendirilmelidir.Şimdi bu mucizelerden bir kısmını kaynaklarıyla aktaracağız.

Emre İtaat Eden Ağaç Mucizesi - 1

Başta İmam-ı İbn-i Mâce, Dârimî, İmam-ı Beyhakî, Hazreti Enes ibni Mâlik ve Hazreti Ali’den, Bezzaz ve İmam-ı Beyhakî ise Hazreti Ömer’den aynı mucizeyi nakletmişlerdir.

Allah Resulü (asm) kâfirlerin yalanlamalarından dolayı hüzünlü olduğu bir zamanda dedi ki:

“Ey Rabbim, bana öyle bir âyet (mucize) göster ki, bundan böyle beni yalanlayanlara aldırmayayım.”

Hazreti Enes’in rivayetinde, bu hadise vuku bulmadan evvel Hazreti Cebrâil de oradaydı. Vadi kenarında bir ağaç vardı. Hazreti Cebrâil’in haber vermesiyle Allah Resulü (asm) o ağacı çağırdı, ağaç yanına geldi. Sonra “Git” dedi. Tekrar gitti, yerine yerleşti.[2]

Emre İtaat Eden Ağaç Mucizesi - 2

NAMAZDAN SON YAPILAN DUA VE ZİKİR

بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

NAMAZDAN SON YAPILAN DUA VE ZİKİR Rasulullah (s.a.s) şöyle buyurdu: ”Kim ki her namazın arkasından (ayetül kürsiyi)ve (ihlas sûresini) okursa cennete girmesine tek engel ölümdür.” (Nesei, İbni Hibban, Dare Kutni) İbni Sünni Sahih senedle rivayet etmiştir. Ukbe b. Amir (r.a) demiştir ki: “Rasulullah (s.a.s) her namazın sonunda (Kul euzubirabbil felak) ile (Kul euzubirabbinnas) sûrelerini okumamı emretti.” (Ebu Davud, Tirmizi, Nesei, Hakim) Rasulullah (s.a.s)’in azadlısı Sevban, Rasulullah (s.a.s)’in namaz kıldıktan sonra üç defa (estağfirullah) dediğini ve sonra da şöyle dua ettiğini anlatıyor: “Allahümme entesselam ve min kesselam tebarekte ya zelcelali vel ikram.” (Allah’ım sen selamsın. Selamet te sendedir. Sen yücesin ey azamet ve kerem sahibi!)” (Müslim, Tirmizi, Nesei, Ebu Davud, İbni Mace) Rasulullah (s.a.s) şöyle buyurdu: ”Kim her namazın sonunda otuzüç kere (sübhanallah) otüzüç kere (elhamdülillah) otuzüç kere (Allahu ekber) derse, ki bu doksan dokuz eder ve yüzü (Lailahe illallah vahdehu la şerikelehulmülku ve lehulhamdu ve hüve, ala külli şey’in kadir) yani (Allah’tan başka iba dete layık ilah yoktur. O’nun ortağı yoktur. Mülk te O’na, hamd da O’na mahsustur. 0 her şeye kadirdir.) diyerek tamamlarsa, bütün kusurları, deniz köpüğü ka dar olsa bile affedilir.” (Müslim) Rasulullah (s.a.s) Muaz (r.a)’nün elini alıp şöyle buyurdu: -”Ey Muaz! Vallahi ben seni çok severim ve sana şunu tavsiye ederim: Muaz! Namazın sonunda (Allahümme ainni ala zikrike ve şükrüke ve hüsni ibadetik) (Ya Rabbi! Seni zikretmek, sana şükretmek ve güzelce sana ibadet etmek için bana yardım et) demeyi terketme.” (Ebu Davud, Nesei, Ahmed) Teravih Namazı Teravih Namazının Hükmü: Müekked sünnettir. Teravih namazını cemaatle kılmak ise sünnetül kifayedir. Aişe (r.a)’dan; Rasulullah (s.a.s) geceleyin çıktı ve mescidde namaz kıldı. Bir çok kimseler de O’nun namazına uyarak namaz kıldılar. Sabahleyin halk, bunu a-ğızdan ağıza konuşup yayınca (ertesi akşam) evvelkinden daha çok kalabalık toplandı. Rasulullah (s.a.s) ikinci gece de çıktı ve onlar da Rasulullah (s.a.s)”in namazına uyup namaz kıldılar. İnsanlar bunu aralarında zikredip yaydıkça üçüncü gece cemaat daha kalabalık oldu. Rasulullah (s.a.s) o gece de çıktı. Sahabeler yine O’nun namazına uyarak namaz kıldılar. Dördüncü gece olunca mescide sığmayacak derecede halk çoğaldı. Bunun üzerine Rasulullah (s.a.s) bu dördüncü gece halkın yanına çıkmadı. Bir takım insanlar “Namaza” diye söylenmeye başladılar. Böyle iken yine de Rasulullah (s.a.s) halkın yanına çıkmadı. Nihayet sabah namazını kılmak için mescide çıkı ve sabah namazını bitirince cemaate döndü. Sonra şehadet getirdi ve: “Muhakkak geceki haliniz bana gizli kalmış değildir. Fakat üzerinize gece namazı farz kılınır da siz onu kılmaktan aciz kalırsınız diye korktum” buyurdu. Bu Ramazandaydı. (Buhari, Müslim) Fbu Hureyre (r.a)’den; Rasulullah (s.a.s) sahabilerine azimetle emretmeksizin Ramazan kıyamına (geceleri teravih namazına) teşvik eder ve: “Her kim Ramazanda inanarak ve yalnız sevabını Allah’tan bekliyerek namaz kılarsa onun geçmiş günahları af olunur” buyururdu. (Müslim) Teravih namazını cemaatle kılmanın müekked sünnet olmayıp sünnet-i kifaye olmasının delili ise: İbn Ömer (r.a)’nün Ramazanda teravih namazını imamın arkasında kılmadığını Tahavi “Şerh-il Asar” kitabında rivayet etmiştir. Yine İmam Tahavi aynı kitapta Urve (r.a) O’nün, Ramazanda yatsı namazını cemaatle kıldıktan sonra evine gidip teravih namazını evinde kıldığını rivayet etmiştir. Teravih Namazının Vakti: Teravih namazının vakti yatsıdan fecrin doğmasına kadardır. Vitir namazından önce veya sonra kılınır. Teravih Namazının Rekat Sayısı: Teravih namazı yirmi rekattır. İkişer rekat olarak ve her dört rekattan sonra, bir dört rekat miktarı oturulup istirahat yapılır. İbni Abbas (r.a)’den Rasulullah (s.a.s)’in Ramazanda vitir namazından sonra yirmi rekat teravih namazı kıldığı rivayet edilmiştir. (Taberani, Beyhaki)’Zayıf hadis. Saib b. Yezid (r.a) dedi ki: “Ömer zamanında vitir namazı hariç yirmi rekat teravih namazı kılardık.” (Beyhaki) İmam Nevevi bu hadis için senedi Sahihtir dedi. Yezid b.Rûman (r.a) şöyle dedi: “Ömer zamanında müslümanlar vitirle beraber yirmi üç rekat namaz kılarlardı (Ramazanda).” (Malik, Beyhaki)

 

Allah korkusunun yedi alameti vardır

 

Mümin, vücudunun bütün âzaları ile Allah'tan korkandır. Nitekim büyük ahlâk ve fıkıh bilgini Ebu Leys es-Semerkandi, Allah korkusunun yedi alameti olduğunu haber verir. Bunlar şöyledir:

Dil yalandan uzaklaşır

Allah korkusu taşıyan kul dilini yalandan, dedikodudan, koğuculuktan, iftiradan ve boş konuşmaktan alıkor, bunlar yerine onu zikirle, Kur'an okumakla ve ilmî konuşmalarla meşgûl eder.

Kalbten kıskançlık kalkar

Allah korkusu taşıyan kul başkalarına karşı kalbinde düşmanlık, iftira ve kıskançlık barındırmaz. Çünkü kıskançlık iyilikleri mahveder. Nitekim Peygamberimiz (sas) şöyle buyurur: Ateş odunu nasıl yerse (yakarsa) kıskançlık da iyilikleri öyle yer (yok eder).

Bilesin ki, kıskançlık, kalb hastalıklarının başlıcalarından biridir ve bu hastalıklar da ancak ilimle ve iyi ameller işleyerek tedavi edilebilir.

Göz harama bakmaz

Caglayan´dan ilk görüntüler...