Peygamber Efendimiz (SAS) Isimleri ve Manalari

Abdullah: Allah (cc)' ın kulu Âbid: Kulluk eden, ibadet eden Âdil: Adaletli Ahmed: En çok övülmiş, sevilmiş Ahsen: En güzel Alî: Çok yüce Âlim: Bilgin, bilen Allâme: Çok bilen Âmil: İşleyici, iş ve aksiyon sahibi Aziz: Çok yüce, çok şerefli olan Beşir: Müjdeleyici Burhan: Sağlam delil Cebbâr: Kahredici, gâlip Cevâd: Cömert Ecved: En iyi, en cömert Ekrem: En şerefli Emin: Doğru ve güvenilir kimse Fadlullah: Allah-ü Teâlanın ihsânı, fazlına ulaşan Fâruk: Hakkı ve bâtılı ayıran Fettâh: Yoldaki engelleri kaldıran Gâlip: Hâkim ve üstün olan Ganî: Zengin Habib: Sevgili, çok sevilen Hâdi: Doğru yola götüren Hâfız: Muhafaza edici Halîl: Dost Halîm: Yumuşak huylu Hâlis: saf, temiz Hâmid: Hamd edici, övücü Hammâd: Çok hamdeden Hanîf: Hakikate sımsıkı sarılan Kamer: Ay Kayyim: Görüp, gözeten Kerîm: Çok cömert, çok şerefli Mâcid: Yüce ve şerefli Mahmûd: Övülen Mansûr: Zafere kavuşturulmuş Mâsum: Suçsuz, günahsız Medenî: Şehirli, bilgilive görgülü Mehdî: Hidayet eden, doğru yola erdiren Mekkî: Mekkeli Merhûm: Rahmetle bezenmiş Mes'ûd: Mutlu Metîn: Çok sağlam ve güçlü Muallim: Öğretici Muktedâ: Peşinden gidilen Mübârek: Uğurlu, hayırlı, bereketli Müctebâ: Seçilmiş Mükerrem: Şerefli, yüce

Müktefî: İktifâ eden, yetinen Münîr: Nurlandıran, aydınlatan Mürsel: Elçilikle görevlendirilmiş Mürtezâ: Beğenilmiş, seçilmiş Muslih: Islah edeci, düzene koyucu Mustafa: Çok arınmış Müstakîm: Doğru yolda olan Mutî: Hakka itaat eden Mu'tî: Veren ihsân eden Müşâvir: Kendisine danışılan Nakî: Çok temiz Nakîb: Halkın iyisi, kavmin en seçkini Nâsih: Öğüt veren Nâtık: Konuşan, nutuk veren Nebî: Peygamber Neciyullah: Allah' ın sırdaşı Necm(i): Yıldız Nesîb: Asil, temiz soydan gelen Nezîr: Uyarıcı, korkutucu Nimet: İyilik, dirlik ve mutluluk Nûr: Işık, aydınlık Râfi: Yükselten Râgıb: Rağbet eden, isteyen Rahîm: Mü'minleri çok seven Râzî: Kabul eden, hoşnut olan Resûl: Elçi Reşîd: akıllı, olgun, iyi yola götürücü Saîd: Mutlu Sâbir: Sabreden, güçlüklere dayanan Sâdullah: Allah' ın mübârek kulu Sâdık: Doğru olan, gerçekci Saffet: Arınmış, seçkin kişi Sâhib: Mâlik, arkadaş, sohbet edici Sâlih: iyi ve güzel huylu Selâm: Noksan ve ayıptan emin olan Seyfullah: Allah' ın kılıcı Seyyid: Efendi Şâfi: Şefaat edici Şâkir: Şükredici Tâhâ: Kur'ân-ı Kerîm' deki ismi Tâhir: Çok temiz Takî: Haramlardan kaçınan Tayyib: Helal, temiz, güzel, hoş Vâfi: Sözünde duran, sözünün eri Vâiz: Nasihat eden Vâsıl: Kulu Rabb'ine ulaştıran Yâsîn: Kur'ân-ı Kerîm' deki ismi, gerçek insan, insan-ı kâmil Zâhid: Mâsivadan yüz çeviren Zâkir: Allah' ı çok anan