NAMAZIN KILINIŞ ŞEKLİ

بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

NAMAZIN KILINIŞ ŞEKLİ 1- Namaza başlamadan önce hangi namaz kılmazsa kalp ile buna niyet edilir. (Niyet namazın farzlarindaudır.) Rasulullah (s.a.s) şöyle buyurdu: "Ameller niyete göredir." (Buhari, Müslim) 2- İftitah tekbiri için elleri baş parmaklar kulak yumuşağının hizasına gelinceye kadar yükseltilir. Kadınlar ellerini omuzları hizasına kadar yükseltir. (Çünkü daha fazla yükseltmek örtünmesi gerekli olan yerlerinin daha fazla açılmasına yol açabilir.) Vail b. Hacer, Berra ve Enes b. Malik (r.a)dan şöyle rivayet edildi: "Rasulullah (s.a.s) tekbir için ellerini baş parmakları kulak yumuşakları hizasına gelinceye kadar yükseltirdi." (Müslim, Ahmed, Dare Kutni) 3- İftitah tekbiri getirilir. (Bu namazın farzların dandır.) Ali ah’ u Teâlâ şöyle buyuruyor: "Pisliklerden arınan ve Rabbinin adını anarak namaza duran kimseler iflah olmuştur." (Alâ: 14-15) Rasulullah (s.a.s) şöyle buyurdu: "Namazın girişi tekbirdir" (Ebu Davud, Tirmizi, Ahmed, Darami, Beyhaki) Tirmizi bu hadis için Sahih dedi. 4- Tekbir aldıktan sonra eller göbek altında sağ el sol elin üzerine konur. Rasulullah (s.a.s): "Göbek altında sağ eli sol elin üzerine koymak sünnettendir" buyurdu. (Ebu Davud, Ahmed, Dare Kutni)’Zayıf hadis. 5- Sonra "Sübhanekellahümme ve bi hamdike ve tebare kesmüke ve teâlâ ceddüke ve lailahe gayrüke" duası okunur. Rasulullah (s.a.s) namaza başlarken tekbir alır ve sübhanekellahümme duasını okuyup ona başka birşey eklemezdi." (Dare Kutni, Taberani) Dare Kutni rivayet etti ve sahih dedi. 6- "Sübhanekellahümme" duasından sonra "Euzübillahimineşşeytanirracim" denir. Allahu Teâlâ şöyle buyuruyor: "Kur’an okuduğun zaman kovulmuş şeytanın şerrinden Allah'a sığın." (Nahl: 98) 7- Euzuden sonra besmele çekilir. (Euzu ve besmelenin ikisi gizli çekilir.) Enes b. Malik (r.a) şöyle rivayet etti: "ben, Rasulullahın, Ebu Bekirin, Ömerin ve Osmanın arkasında namaz kıldım. Bunlar her namaza hep "Elhamdüliilahi Rabbilalemin" ile başlarlardı. Bismillahirrah-manirrahim sözünü kıraatin başında ve sonun da açıktan söylemezlerdi." (Buhari, Müslim) 8 - Besmeleden sonra namazın ilk iki rekâtında fatiha ile bir kısa sûre veya uzun bir sûreden en az üç âyet okunur. Bu ise namazın vaciplerindendir. Rasulullah (s.a.s) şöyle buyurdu: "Fatiha ve onunla birlikte bir sûre okumak sızın namaz olmaz." (Tirmizi, İbni Mace)’Zayıf hadis. Ebu Said (r.a) şöyle rivayet etti: "Rasulullah (s.a.s)namazda fatihayı ve fatihadan sonra Kurandan kolayımıza geleni okumamızı emretti." (Ebu Davud) İbni Hibban rivayet etti ve sahih dedi. "Fatihayı okumayan kimsenin namazı yoktur." (Buhari, Müslim, Ebu Davud, Tirmizi, Nesei, İbni Mace) Açıklama: "Namazda, ondan (Kurandan) kolayınıza geleni okuyun."(Müzzemmil: 20) Bu âyetten namazda Kurandan bir miktar okumggnm farz olduğu anlaşılır. Tek kişi (Haber âhad) hadisine dayanarak bundan fazla bir şeyin farz olduğuna hükmedilmez. Tek kişi hadisleriyle amel etmek vacip olduğu için fatiha ile zammı sûrenin vacib olduğuna hükmedilir. 9- İmam "Veleddallin" dediği zaman hem kendisi hem arkasında olanlar gizli olarak "Amin" derler. Rasulullah (s.a.s): "İmam "Veladdallin" dediği zaman siz de "Âmin" deyiniz" buyurmuştur. (Buhari, Müslim, Ebu Davud, Tirmizi, Nesei, İbni Mace) Gizli olarak "Amin" demenin sebebi (Aminin) bir dua olmasıdır. Dualarda ise gizlilik esastır. 10- Sonra tekbir alınarak rükua eğilinir. "Rasulullah (s.a.s) (Namazda) her eğilip kalkarken tekbir alırdı." (Buhari, Müslim, Tirmizi, Nesei) Tekbirdeki -E- harfleri hiçbir zaman uzatılamaz Allah ve Ekber kelimelerinin başındaki -E-ler uzatıldığında soru şeklini aldığı için dinen sakıncalıdır. 11- Rükua varıldıktan sonra elin avuçlarıyla diz kapakları tutulur ve parmakların arası açık bulundurulur. Rasulullah (s.a.s) Enes b. Mâlik (r.a)ye: "Rükua eğildiğin zaman, ellerini diz kapaklarının üzerine koy ve parmaklarının arasını aç." (Taberani)İbni Hibban rivayet etti ve Sahih dedi. 12 - Rükuda sırt dümdüz bir şekilde tutulur. "Rasulullah (s.a.s) rüku yaparken mübarek sırtını dümdüz bir şekilde tutardı." (İbni Mace)Taberani ve Ebu Yala Sahih senedle rivayet ettiler. 13- Rükuda baş ve omuzlar yüksekte tutulmaz. "Rasulullah (s.a.s) rüku yaparken başını ne eğer nede yüksek tutardı." (Müslim, Tirmizi) 14- Rükuda en az üç defa "Sübhane Rabbi"yelazim" denilir. Rasulullah (s.a.s): "Herhangi biriniz rüku ettiği zaman üç defa "Sübhane Rabbiy el-azim" desin. Bu da en azıdır" buyurmuştur.. (Ebu Davud, Tirmizi, İbn Mace, Beyhaki)Mürsel-Zayıf hadis İbn Abbas (r.a)’den Rasulullah (s.a.s)in şöyle buyurduğu rivayet edilmiştir: "Allah Teâlâ rükuda ve secdelerde Kuran okumamı yasakladı. Rükuda Rabbinizi yüceltin "Sübhane rabbiyel azim" deyin. Secdede duayı çok yapın. Muhakkak Allahu Teâlâ sizin duanıza icabet eder." (Müslim) 15- Sonra baş, kaldırılır ve "Semiallahü limen hamideh" denilir. İmamın arkasındakiler de "Allahümme Rabbena ve lekel hamd" derler. İmam ise içinden söyler. Tek başına namaz kılan kimse her ikisini de söyler. Rasulullah (s.a.s) "Semiallahü limen hamideh" dediği zaman "Allahümme Rabena ve lekel hamd" derdi." (Buhari) Rasulullah (s.a.s) şöyle buyurdu: "İmam "Semiallahü limen hamideh" dediği vakit "Allahümme Rabbena lekel hamd" deyiniz. Çünkü sözü meleklerin sözüne uygun düşen kimsenin geçmiş günahları affedilir." (Buhari, Müslim, Ebu Davud, Tirmizi, Nesei) 16- Rükudan kalkıldıktan sonra dimdik durulur ve ondan sonra tekbir getirilip secdeye varılır. Rükudan kalktıktan sonra ayakta dimdik durmak vaciptir. "Rasulullah (s.a.s) çabuk çabuk namaz kılan bedevi Araba: "Kalk, namazını bir daha kıl, sen namaz kılmadın" diye buyurmuştur." (Buhari, Müslim, Ebu Davud, Tirmizi, Nesei) 17- Secdeye giderken önce diz kapakları sonra eller yere konur" Vail İbni Hacer (r.a) şöyle dedi: "Rasulullah (s.a.s) secdeye giderken önce dizlerini sonra ellerini secdeye koyardı. Secdeden kalkarken de önce ellerini sonra dizlerini secdeden kaldırırdı." (Ebu Davud, Tirmizi, Nesei, İbn Mace, Dare Kutni) Hakim: "Bu hadis Müslimin şartlarına göre Sahihtir" dedi. 18- Secdede yüz, iki elin arasına ve eller de kulakların hizasında yere konur ve parmaklar birleştirilerek kıbleye doğru uzatılır. Vail İbni Hacer (r.a) şöyle dedi: "Rasulullah(s.a.v) rükuda parmaklarının arasım açar, secde de ise parmaklarının arasını birleştirirdi." (Beyhaki, Hâkim) Hakim: "Müslimin şartlarına göre Sahihtir" dedi. 19- Secdede burun ile alın yere değdirilir. Bir özür yoksa yalnız burnu yere değdirmekle yetinmek caiz değildir. Secdede burun ile alnı yere değdirmek vaciptir. Rasulullah (s.a.s): "Yedi kemik üzerinde secde etmekle emrolunmuşumdur" diye söylerken "bu kemiklerden biri alındır" buyurdu. (Buhari, Müslim., Ebu Davud, Tirmizi, Nesei, ibni Mace) 20- Kişinin, başındaki sarığım veyahut sırtındaki elbise nin herhangi bir kısmı üzerine secde etmesi caizdir. Enes b. Malik (r.a) şöyle dedi: Sıcağın Şiddetli yamanında Rasulullah (s.a.s) ile birlikte namaz kılardık ta herhangi birimiz sıcaktan dolayı alnımızı yere koymaya güç yetiremedigimiz zaman elbisemizi yayar onun üzerine secde ederdik." (Buhari, Müslim, Ebu Davud, Tirmizi, Nesei) 21 - Secdede kollar yerden yüksek tutulur. Karında uyluklara yapıştırılmaz. Rasulullah (s.a.s) şöyle buyurdu: "Secde ettiğinde avuçlarını yere koy ve dirseklerini kaldır." (Müslim) Bir başka rivayette ise şöyle buyurmuştur: "Secdede itidale riayet ediniz ve sizden biriniz namazda köpeğin yaydığı gibi kollarını yaymasın." (Buhari, Müslim, Ebu Davud, Tirmizi, Nesei) "Rasulullah (s.a.s) secde yaparken karnını uyluklarından o kadar uzak tutardı ki eğer ufak bir kuzu göğsünün altından geçmek isterse geçebilirdi." (Buhari, Müslim) Kadınlar, kollar vücuda bitişik şekilde, fakat dirsekleri yüksek olarak ve karnını uyluklarına bitiştirerek secde yapar. Çünkü secdenin bu şekilde yapılması örtünmeye daha fazla yardımcı olur. 22- Secdede ayak parmaklarının uçları kıbleye doğru tutulur. "Rasulullah (s.a.s) secde yaparken ayak parmaklarının uçlarını kıbleye doğru tutardı." (Buhari) 23- Secdede en az üç kere "Sübhane Rabbiyel-Alâ"denilir. "Rasulullah (s.a.s) şöyle buyurdu: "Biriniz secde ettiği zaman secdesinde üç kere:"Sübhane Rabbiyel-Alâ" desin. Bu da en azıdır." (Ebu Davud, Tirmizi, İbn Mace, Beyhaki)’Mürsel hadis. ‘ Huzeyfe (r.a)den şöyle rivayet edilmiştir: "Fesebbih bismi Rabbike l-azim" (Büyük Rabbinin ismi ile teşbih et...) âyeti nazil olunca, Rasulullah (s.a.s): "Rükunuzdaki teşbihi (Sübhane Rabbiye l-Azim) diyerek âyetteki gibi yapınız. "Sebbih isme Rabbikel-Alâ" nazil olduğu vakit te: "Secdelerinizi de "Sübhane Rabbiye'l-Alâ" demek suretiyle âyetteki gibi yapınız" buyurdu." (Ebu Davud, Ahmed) 24- Secdeden sonra kişi, başını kaldırır ve tekbir getirir. Rasulullah (s.a.s) bedevi araba namazı öğretirken: "Secdeden sonra başını kaldırarak dimdik otur"buyurdu. (Buhari, Müslim, Ebu Davud, Tirmizi, Nesei, İbni Mace) 25- Birinci secdeden kalkıldıktan sonra aşağıdaki hadiste geçen duanın okunması sünnettir. İbni Abbas (r.a) şöyle demiştir: -"Rasulullah (s.a.s) iki secde arasında "Allahumeğfirli verhamni ve afini vahdini verzugni" (Ey Allahım! Günahlarımı affet, bana merhamet et, sıhhat ver, beni doğru yola yönelt ve rızıklandır.) diyordu." (Ebu Davud, Tirmizi, İbni Mace) Hakim bu hadis için Sahih dedi. 26- Oturuştan mutmain olunduktan sonra tekbir getirilerek ikinci secdeye gidilir ve birinci secdede söylenenler söylenir. Rasulullah (s.a.s) bedevi araba namazı öğretirken: "Ondan sonra güzelce secde et. Sonra tam oturun caya kadar kal, yine güzelce secde et" buyurdu. (Buhari, Müslim, Ebu Davud, Tirmizi, Nesei, İbni Mace) 27- İkinci secde yapıldıktan sonra tekbir getirilerek ayakların uçları üzerinde ve oturulmadan ayağa kalkılır. Ayağa kalkılırken eller ile yere dayanılmaz. "Rasulullah (s.a.s) namazda ayaklarının sırtları yere değmeden kalkardı." (Tirmizi)’Zayıf hadis. Ebu Hureyre (r.a) şöyle demiştir: "Rasulullah (s.a.s) namaza kalktığında tekbir alırdı, rükua eğilirken tekrar tekbir alır ve rükudan doğrulurken "semiallahu limen hamideh" derdi. Ayakta tamamen doğrulunca da "Rabbena ve lekel hamd" der ve secdeye giderken tekrar tekbir alırdı. Başını secdeden kaldırırken tekrar tekbir alır yine tekbir alıp secdeye gider ve tekrar tekbir alıp başını secdeden kaldırırdı. Namazını bitirinceye kadar böyle tekbir alırdı. Ve ikinci rekâtın oturuşunu bitirdikten sonra kalkarken tekbir alırdı." (Buhari, Müslim) 28- İftitah duasıyla (Sübhanekellahümme) euzunun dışında, birinci rekâtta okunan ve yapılan şeylerin hepsi ikinci rekâtta da aynen yapılır. İftitah duası ve euzu okumak sadece niyet edildikten sonra sünnettir. 29- İftitah tekbirinden başka hiçbir tekbir de eller kaldırılmaz. Abdullah b. Mesud (r.a) şöyle dedi: "Size Rasulullah (s.a.s)in namazını kıldırayımmı?" Sonra namaz kıldı ve yalnız başlangıçta (iftitah tekbirinde) ellerini kaldırdı. . (Tirmizi "rivayet etti ve Hasen dedi.) 30- İkinci rekâtın ikinci secdesinden kalkınca sol ayak yatırılıp üzerinde oturulur. Sağ ayak ta dikilip parmak uçları kıbleye doğru tutulur. Aişe (r.a)dan: "Ve her iki rekâtın sonunda (ettehiyyatü)yü okurdu. Oturduğu vakit te sol ayağını yayar ve sağayağını dikerdi." (Müslim, Ebu Davud) Kadınlar ise sol kalçaları üzerinde oturur ve her iki ayağını sağ yandan dışarıya çıkarır. Çünkü bu biçim oturuş örtünmesini daha fazla sağlamış olur. 31- Oturduktan sonra iki el uyluklar üzerine konur ve parmaklar birleştirilerek "Ettehiyyatü" (teşehhüd) okunur. Abdullah b. Mesud (r.a) şöyle dedi: "İkinci rekâtta oturduğumuz zaman "Ettehiyyatü lillahi vessalavatü vattayyibatu esselamu aleyke eyyu hennebiyyu ve rahmetullahi ve berekâtuhu esselamu aleyna ve ala ibadiilahissalihiyn. Eşhedü en lailahe illallah ve eşhedü enne Muhammaden abduhu ve resulühü" demeyi bize Rasulullah (s.a.s) öğretti." (Müslim, Ebu Davud, Nesei, İbni Mace) 32 - Birinci oturuşta teşehhüdden başka bir şey okunmaz. Üç veya dört rekâtlı namazlarda birinci oturuş vaciptir. Namazların her oturuşunda teşehhüd (Ettehiyyatü) okumak vaciptir. İbni Mesud (r.a) şöyle rivayet etti: "RasuluUah (s.a.s) bana hem namazın ortasındaki hem de, sonundaki teşehhüdleri öğretmiş bulunmaktadır. Namazın ortasında kişi teşehhüdü bitirince kalkar, sonunda ise istediği duaları yapabilir, demiştir." (Ahmed)İbni Hacer el-Haytami bu hadis için Sahih dedi. 33- Namazın son iki rekâtında yalnız Fatiha okunur. Ebu Katade (r.a): "RasuluUah (s.a.s) son iki rekâtta yalnız Fatihayı okudu" demiştir. (Buhari, Müslim) 34- İkinci oturuş da şekil bakımından birinci oturuş gibidir. Birinci oturuş gibi ikinci oturuşta da teşehhüd okunur ve sonra Rasulullah (s.a.s)’e salavat getirilir. Ebu Mesud el-Ensari (r.a) şöyle rivayet etti: "RasuluUah (s.a.s)in yanında oturduğumuz zaman bir adam gelerek dedi ki: "Ey Allahın Rasulü! "Ettehiyyatü"yü nasıl okuyacağımızı anladık. Namazda sana salavat getirmek istediğimizde nasıl salavat getirelim?" Rasulullah (s.a.s) bir müddet sustu. Sonra dedi ki: "Bana salavat getireceğiniz zaman şöyle deyin: "Allahümme salli alâ Muhammed ve alâ âli Muhammed kema salleyte alâ İbrahim ve alâ âli İbrahim ve barik alâ Muhammed ve alâ âli Muhammed kema barekte alâ İbrahim ve alâ âli İbrahim inneke hamidün mecid." (Müslim, Ahmed, Hakim, Dare Kutni) 35 - Tadil-i Erkân yapmak. Yâni; namazın kıyam (ayakta durmak) rüku ve sücut gibi her rüknünü bir sükunet ile yerine getirmek. Meselâ; rükudan kıyama kalkarken vücut, dimdik bir hale gelmeli, sükunet bulmalı, en az bir kere (Sübhanallahilazim) diyecek kadar ayakta durup sonra secdeye varmalıdır. Her iki secde arasında da böyle bir teşbih miktarı durmalıdır. Tadil-i Erkân yapmak namazın vaciplerindendir. Rifaâ b. Râfi (r.a) şunları anlatıyor: Biz,Rasulullah (s.a.s) ile beraber (mescidde) idik. Derken bir adam geldi ve namaz kıldı. Rasulullah(s.a.s) onu takip ediyordu. Fakat adamın haberi yoktu. (O adam) namazını bitirdi ve Rasulullah (s.a.s)in yanına gelip selâm verdi. Rasulullah (s.a.s) selâmını aldı ve: "Dön de namazını tekrar kıl. Çünkü sen namaz kılış olmadın" buyurdu. Olay bu şekilde üç kez tekrarlanınca adam: "Sana kitabı (Kuranı) gönderene yemin olsun ki, bütün, gayretimi sarf ettim. Bana doğrusunu öğret ve göster" dedi. Bunun üzerine Rasulullah (s.a.s) şöyle buyurdu: "Namaz kılmak istediğinde abdest al, ama güzelce abdest al. Sonra kalk ve kıbleye dön. Sonra tekbir al. Sonra (Kuran) oku. Sonra rüku et ve mutmain oluncaya kadar doğrul. Sonra secde et ve mutmain oluncaya kadar secdede kal. Sonra başını kaldır ve otur. Sonra tekrar secde et ve mutmain oluncaya kadar kal. Bu şekilde yaparsan namazını kılmış olursun. Bunları noksan yaparsan namazını da noksan kılmış olursun." (Buhari, Müslim, Ebu Davud, Tirmizi, Nesei, İbni Mace) 36- İkinci teşehhüdden sonra Kuran âyetlerine ve varid olan dualara benzer dualar istendiği kadar okunabilir. İnsanların birbirleriyle yaptıkları konuşmalar türünden dua yapılamaz. (Allahım, beni besle, bana ev ver gibi...) İbn Mesud (r.a)den Rasulullah (s.a.s)in şöyle dediği rivayet edilmiştir: "Teşehhüdden sonra duaların en güzelini ve senin hoşuna en çok gidenini seç." (Buhari, Müslim, Tirmizi, Nesei, İbn Mace) 37- Sonra sağ tarafa dönülüp: "Esselamu aleyküm ve rahmetullah" denilir ve sol tarafa dönülüp aynı söz tekrarlanır. İbni Mesud (r.a) şöyle rivayet etti: "Rasulullah (s.a.s) birinci selâmı verirken sağ yanağının beyazlığı görününceye kadar sağ tarafa, ikinciyi verirken de sol yanağının beyazlığı görününceye kadar sol tarafa dönerdi." (Ebu Davud, Tirmizi, Nesei, İbn Mace) Tirmizi bu hadis için Hasen-Sahih dedi. Vail b. Hacer (r.a) şöyle dedi: "Rasulullah (s.a.s) ile beraber namaz kıldım. Sağ tarafına "Esselamu aleyküm verahmetullah" sol tarafına "Esselamu aleyküm ve rahmetullah" diyerek selâm verdi." (Ebu Davud Sahih senedle rivayet etti.) Namazın sonunda selâm vermek vaciptir. Rasulullah (s.a.s) şöyle buyurdu: "Namazın girişi tekbir, çıkışı selâmdır." (Ebu Davud, Tirmizi, İbn Mace, Ahmed) Tirmizi bu hadis için Sahih dedi. Abdullah b. Mesud (r.a) şöyle rivayet etti: -"Rasulullah (s.a.s) bedevi araba teşehhüdü öğrettikten sonra şöyle dedi: "Teşehhüdü söyledikten sonra namazın bitmiş olur. Kalkmak istersen kalkabilirsin, oturmak istersen oturabilirsin." (Ebu Davud) Abdullah b. Mesud (r.a)nün hadisinde Rasulullah (s.a.s) selâmı zikretmeden namazın bittiğini ifade ediyor. Bir önceki hadisi gözönünde bulundurarak Hanefi âlimleri namazın sonunda . selâm vermenin farz değil vacip olduğuna hükmettiler. 38 - Namazlarda farz olan kıraatin ilk iki rekâtta okunması vaciptir. 39 - Tek başına namaz kılan kimse; sabah, akşam, yatsı namazlarında kıraati dilerse yüksek sesle dilerse sessiz (dudaklarını kıpırdatarak) okur. Geceleyin kılacağı nafile namazlarda da böylece muhayyerdir. Fakat; öğle, ikindi ve gündüzün kılacağı nafile namazlarda sessiz (dudakları kıpırdatarak) okumak vaciptir. Cemaatle kılanan namazlarda iman olan kimse, sabah namazında ve akşam ile yatsı namazlarının ilk iki rekâtlarında sesli, son rekâtlarında gizli okuması vaciptir. Öğle ile ikindi namazlarında Arafat dağında dahi olsa gizli okuması vaciptir. Habbab (r.a)ye: "Rasulullah (s.a.s)in öğle ve ikindi namazlarında Kuran okuduğunu nasıl anlardınız?" diye sordular. "Sakalının kımıldaması ile" karşılığında bulundu. (Buhari, Ebu Davud) Cübeyr b. Mutim (r.a) demiştir ki: "Rasulullah (s.a.s)i akşam namazında (Tür) sûresini okurken işittim." (Buhari, Müslim, Ebu Davud, Tirmizi, Nesei) Berâ (r.a) şöyle demiştir: "Rasulullah (s.a.s)in yatsı namazında (Vet-Tini-Zeytuni) sûresini okuduğunu işittim de ondan daha güzel sesli bir kimse duymadım." (Buhari, Müslim, Tirmizi, Nesei) Rasulullah(s.a.s) sabah namazında: "Kâf vel-Kur’an il’-Mecid" sûresini okurdu." (Müslim, Tirmizi) "Rasulullah (s.a.s) Cuma günü "Sebbih isme Rabbikel alâ" ve "Hel etake hadisul gaşiyeh" sûrelerini okurdu." (Müslim, Ebu Davud, Tirmizi, Nesei, İbni Mace) 41 - İmamın arkasında namaz kılan kimse, ne Fatihayi ve ne de zammı sûreyi okumaz. Rasulullah (s.a.s) şöyle buyurdu: "Kim ki imamı bulunursa, imamın okuyuşu onun için de okuyuş olur." (İbni Mace, Ahmed, Dare Kutni)Zayıf hadis. İbni Ömer (r.a)ye: "Kişi imamın arkasında namaz kılarken Kur’an okusun mu?" diye sordular. İbni Ömer (r.a) şöyle cevap verdi: "Hayır. Kişi imamın arkasında namaz kılarken imamın okuması onun için yeterlidir." İbni Ömer imamın arkasında namaz kıldığı zaman hiçbir namazında Kur’an okumazdı. (Malik, Beyhaki, Dare Kutni sahih senedle rivayet ettiler.) Ubeydullah b. Mukassem (r.a): "İmamın arkasında namaz kılarken Kur’ an okunur mu?" diye sorduğunda İbni Ömer, Zeyd b. Sabit, Cabir b. Abdullah (r.a): "Hayır" diye cevap verdiler. (Tahavi "Şerhil Asar" kitabında sahih senedle rivayet etti.)